Της αγάπης γερακάρης

"Της αγάπης γερακάρης" ονομάζεται η τρίτη κατά σειρά δισκογραφική προσπάθεια του Θανάση και το κυρίαρχο στοιχείο είναι η κεντρική παρουσία της Μελίνας Κανά...


1. Στη φωτιά




Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά

Άλλες ερμηνείες:
Μάρθα Φριντζήλα


Δροσοσταλίδα το πρωί
το μεσημέρι λάμια
και παραγιός τ' απόβραδο
που φεύγει απ' τη δουλειά.
Τη νύχτα σιτοκαλαμιά
που σπίρτο την ανάβει.
- Πες μας, πού πας;
- Μέσα στη φωτιά!

Ματιά που κάπου σκάλωσε,
βήμα που γρηγορεύει,
δρυοκολάπτης που ξανά
το θώρακα τρυπά.
Χαρά που φεύγει στα ψηλά,
θυμός που πέφτει κάτω.
- Πες μας, πού πας;
- Μέσα στη φωτιά!

Μικράκι που πελάγωσε,
ντροπή που γυροφέρνει,
του λόφου αλεπότρυπα
με δώδεκα στοές.
Γιορτή που δεν τιμήθηκε,
ηφαίστειο που κοιμάται.
- Πες μας, πού πας;
- Μέσα στις φωτιές!

2.Φειρούζ




Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά


Φεϊρούζ, βγες στο μπαλκόνι
να σ'ακούσουν τα πουλιά,
του Λιβάνου οι μαύροι κέδροι
και οι λειχήνες του Αραράτ.

Ρεφρέν
[Φεϊρούζ καημέ μου Φεϊρούζ,
τους αναστεναγμούς μου αφήνω,
οοοοο, στα σταυροδρόμια της ζωής.
Φεϊρούζ καημέ μου Φεϊρούζ,
έμαθα πάντοτε να δίνω,
οοοοο, όσα δεν έδωσε κανείς.]

Στείλε μου το "wa habibi" (για χαμπίμπι)
στις φτερούγες του νοτιά,
να περάσει από τη Γαύδο
και ν'ανέβει πιο ψηλά.

Ρεφρέν

Η Ευαγγελία λέει
τον Αρχαγγελιτικό
κι εσύ στης Μπεκάα τη θέρμη
τραγουδάς το ανείπωτο.

Ρεφρέν

3.Μαλαματένια μου ζωή




Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά


Μαλαματένια μου ζωή
και φρύγανά μου χρόνια
τους έρωτές μου συναντώ
σε μαρμαρένια αλώνια.

ΕΠΩΔΟΣ:

Δως μου της αγάπης γερακάρη
μύθο για να κρατηθώ.
Δως μου το φιλί της προδοσίας,
το πανάρχαιο φυλακτό.

Το γέλιο και το δάκρυ μου
σε μια ζαριά κλεισμένα.
Ζάρια τα μάτια τα τυφλά
τα διπλοκλειδωμένα.

Γερμένη βάρκα στην ακτή
γυρεύει λαμνοκόπους
κι εγώ αγαπώ τους ξένους μου,
τους πιο δικούς μου ανθρώπους.

4.Όταν τραγουδάω

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά


Με κλειστά τα μάτια πάντα τραγουδάω
γιατί στην καρδιά μου ο Ζέφυρος φυσά.
Έλα σκόρπισέ με Ζέφυρε σαν στάχτη
σ' ολονών τα βάθη τα επτασφράγιστα.

Αχ ζωή μάγισσα
να σε μάθω άργησα...

Κάθισε κοντά μου Θάμυρι να πούμε
τη χαρά του κόσμου, το παράπονο.
Κάθε μέρα χάνω, χάνω το όνειρό μου
και το ξαναβρίσκω όταν τραγουδώ.

Αχ ζωή μάγισσα
να σε μάθω άργησα...

Τα τραγούδια παίρνουν κάτι απ' την ψυχή μας
και το μεταφέρουν στο στερέωμα
όπου αναβοσβήνει σαν θλιμμένο πάλσαρ
και το δρόμο δείχνει για τους ναυαγούς.

Αχ ζωή μάγισσα
να σε μάθω άργησα..

5.Ο τρυγητής

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά


Τα κάλλη σου βατόμουρα κι είπα να σου τα κόψω.
Αγκάθια μ' αγκυλώσανε μα ό,τι είναι θα τελειώσω.
Εμένα κι αν μου τ' αρνηθείς -κι ώσπου να καμαρώσεις-
θα' ρθει ο άγριος τρυγητής κι ό,τι έχεις θα του δώσεις.
Γι' αυτό λοιπόν τα κάλλη σου σε μένα να τα δώσεις.

Παράβλεψε τα λάθη μου και τα ελαττώματά μου.
Κοίτα πώς τρέμει η ανάσα μου και τ' ακροδάχτυλά μου.
Στο φως που τρέχει γρήγορα ν' ανέβεις γητευτή μου
κι αν γελαστώ κι αν τυφλωθώ, θα' ναι η αμοιβή μου.
Στο φως ν' ανέβεις και να ρθεις, αυτή' ναι η γιορτή μου.

Θέλω να πω στους βάρβαρους και στους ειδωλολάτρες
πως έχω βάρος και Θεό και γι' αυτονών τις πλάτες.
Θεό που κάθεται στη γη -ξέρω τη γειτονιά του-
που 'χει την αυταρέσκεια και δε θωρεί μπροστά του.
Μα σαν θα 'ρθει ο τρυγητής, θα βρει τη γιατρειά του.
Θα 'ρθει ο άγριος τρυγητής, να βρει τη γιατρειά του.

6.Αποσπερίτης

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου


Η μέρα φεύγει ποιος την κλέβει
ήξερα μα ξέχασα
όσοι δουλέψαν κι όσοι παιδέψαν
τα λερωμένα πέταξαν

Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις

Οι πολιτείες πάντα χορεύουν
σε ρυθμό κιρκαδιανό
τα φώτα ανάβουν να προλάβουν
της νύχτας το μετέωρο

Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις

Τα βήματά μας άθελά μας
είναι δώρα ακριβά
γι' αυτούς που μένουν και περιμένουν
το σούρουπο μιαν αγκαλιά

Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις

Μες στο σκοτάδι θα 'ρθουν πάλι
μακρινές μαρμαρυγές
να ψιθυρίσουν να θυμίσουν
τρεις απανωτές φορές

7.Έρημα κορμιά

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά

Άλλες ερμηνείες:
Μάρθα Φριντζήλα


Έρημα κορμιά του χρόνου παιχνιδάκια
στον ύπνο σταυραετοί, στον ξύπνιο στρατιωτάκια
έρημα κορμιά αποταμιευτήρες
γι' αθάνατο νερό και γι' αφρισμένες μπύρες

Έρημα κορμιά καμένες εκκλησίες
καφτάνια της ψυχής αρχαίες αμαρτίες
έρημα κορμιά μελτέμια και θρακιάδες
άλλοτε είστε ευλογιά κι άλλες φορές μπελάδες

Έρημα κορμιά του φεγγαριού κρατήρες
αθώα στο σταυρό Πιλάτοι στους νιπτήρες
έρημα κορμιά χαρούμενα θλιμμένα
κρυφές περαταριές για τ' άγνωστα τα ξένα

8.Φιλί αμέθυστο

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική:Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Τραγούδι: Μελίνα Κανά


Ένα φιλί που γεύτηκα
στου σκοταδιού τη φύρα
μπορεί να το ονειρεύτηκα
μπορεί και να το πήρα.

Για μέρες το 'χα πάνω μου,
στα χείλη τυλιγμένο.
Της μέθης ήταν πρόσφορο
και βάσανο κρυμμένο.

Της ζάλης τα φτηνά φιλιά
στην άκρη θα τα αφήσω
κι ένα φιλί αμέθυστο
θα 'ρθω να σου ζητήσω.

9.Βάρδια

Μουσική : Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Στίχοι : Γιώργος Αθανασόπουλος
Πρώτη εκτέλεση:Μελίνα Κανά

Μια θάλασσα η βόλτα μας, στα κύματα να παίξεις
κι αλίμονο στους ξέμπαρκους που μείναν στη στεριά.
Μονάχα την αρμύρα της να πας να τη γυρέψεις
φουρτούνα και απανεμιά, μια άγρια ομορφιά.

ΕΠΩΔΟΣ:

Όμορφος κόσμος μάτια μου
μα το σεργιάνι λίγο.
Ένα τραγούδι παιδικό
που γίνεται καημός.
Τα μάτια πριν χορτάσουνε
πρέπει να ξαναφύγω
καλή αντάμωση λοιπόν
στων αστεριών το φως.

Όταν κοιμάται ο Θεός κι ο διάβολος ξεχνάει
σε βάρδια δίχως πλευρικά, μια νύχτα σκοτεινή,
μεθά ο χρόνος και γελά κι άλλο δεν προχωράει.
Βάλε φωτιά στα ρούχα σου και κέρνα μας κρασί.

10.Σώμα που χορεύεις

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά


Άσε το κορμί να πέσει
μες το παραπήγαδο
που ‘χει φίδια πετιμέζι
και βαθύ αντίλαλο

Σώμα που χορεύεις
κι έχεις οδηγό
μες τα κύτταρά σου
τον κοσμικό παλμό
με τη φιλντισένια μέση
χάραξε να σε χαρώ

Σαν το στάχυ που λυγίζει
και σηκώνεται ξανά
να ‘ρχεσαι και να μας φεύγεις
μια στο χώμα μια ψηλά

Σώμα που χορεύεις
κι έχεις οδηγό
μες τα κύτταρά σου
τον κοσμικό παλμό
με τη φιλντισένια μέση
χάραξε να σε χαρώ

Δάχτυλα σαν καντηλάκια
φτερουγίζουν γύρω μας
στις γωνιές και στα πλακάκια
όλους να μας αγαπάς

Σώμα που χορεύεις
κι έχεις οδηγό
μες τα κύτταρά σου
τον κοσμικό παλμό
με τη φιλντισένια μέση
χάραξε να σε χαρώ

11.Η παραβολή του ασώτου

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά


Της νύχτας η ακταιωρός τους πλάνητες μαζεύει,
με χάδια τους χαζεύει, με χίλια ξωτικά.
Ξεχύνεται απ' τ' αμπάρια της κρασί βαλσαμωμένο,
κόκκινο, κεντημένο με σταυροβελονιά.

ΕΠΩΔΟΣ:
Όσοι σέρνονται τις νύχτες
πέφτουνε σε μαύρες τρύπες

Ρίξε το σπίρτο μέσα σου, ρίξε το παραμύθι
να ζοριστούν τα στήθη και να ‘'ρθουν πιο κοντά.
Στους άλλους πάντα δίνουμε ό,τι μας περισσεύει
μα η μέθη δυσκολεύει θαρρώ τα πράγματα.

Στη μέση η Φιλίποβνα και γύρω οδαλίσκες
ακόμα δε συνήλθες άσωτε υιέ.
Από παντού ακούγονται ζουρνάδες και νταούλια:
παρακαλάς την πούλια να ψήσει έναν καφέ.