Διάφανος είναι ο τίτλος του δέκατου δίσκου του, που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2006 απο τη δισκογραφική εταιρεία Lyra και περιέχει 13 κομμάτια. Όλα τα τραγούδια τα έχει γράψει και συνθέσει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου ενώ τα ερμηνεύουν ο ίδιος, μέλη της οικογένειάς του, ο Σωκράτης Μάλαμας, η Μάρθα Φριντζήλα και ο Φώτης Σιώτας.
Διάφανος:
1.Διάφανος
Στίχοι:Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Στου δειλινού την άκρη αποκοιμήθηκα
σαν ξένος, σαν ξενάκι, σαν πάντα ξένος
κι ήρθε και κατακάθησε πάνω μου σα σεντόνι
όλη της γης η σκόνη,
όλη της γης η σκόνη...
Ωωωω...
Ήρθε με τη σειρά της κι η μαύρη θάλασσα
έφερε ένα καράβι ακυβέρνητο
ανέβηκα σαν άνεμος, ανέβηκα σαν κλέφτης
το ψέμα δεν το βλέπεις,
το ψέμα δεν το βλέπεις...
Ωωωω...
Στην πλώρη ακουμπισμένος, ένας διάφανος
τα κόκκαλα μετράει, μένει άφωνος
τρώει την πέτρα σαν ψωμί, ο Καίσαρας Βαλιέχο
άλλο αδερφό δεν έχω,
άλλο αδερφό δεν έχω...
Ωωωω...
Σπυθίζει το τσιγάρο σε κάθε ρουφηξιά
η Ισπανία γέρνει, κι η μόνη που νικά
η ηδονή που μας γεννά, που παίζει το χαρτί μας,
χωρίς τη θέλησή μας,
χωρίς τη θέλησή μας...
Ωωωω....
Στου δειλινού την άκρη, δε βλέπεις όνειρα
αυτά που γίναν βλέπεις και τα επόμενα
βλέπεις τον άνθρωπο μικρό, που τον πατάν στ'αλήθεια
τα πόδια του τα ίδια,
τα πόδια του τα ίδια...
Ωωωω...
Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Μουσική:Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Πρώτη εκτέλεση:Φριντζήλα Μάρθα
Στα ίσια και στ ανάποδα
φωνές στον ύπνο μου άκουγα
Αφτί μου πλανημένο
στον Άδη κατεβαίνω
Κατεβαίνω σα νυφούλα
πού 'χασε το μάγκα της
ωχ ωχ ωχ, το λούσο και τα φράγκα της
ωχ ωχ ωχ, το λούσο και τα φράγκα της
Είναι σπηλιά, είν' όαση
σβησμένη τηλεόραση
Ωχρή σα το λεμόνι
στου Ήφαιστου τ' αμόνι
Κλαίω και παρακαλάω
να γεννηθώ δεν πρόφτασα
ωχ ωχ, ωχ, ζωή μου δε σε χόρτασα
ωχ ωχ, ωχ, ζωή μου δε σε χόρτασα
Και να σου πλησιάζουνε
ανδρείκελα που μοιάζουνε
Περίεργα κοιτάνε
μα δε με βοηθάνε
Βγάλ' τα πέρα μοναχή σου
όπως κάναμ' όλοι μας
ωχ, ωχ, ωχ, γαμώ το πορτοφόλι μας
ωχ, ωχ, ωχ, γαμώ το πορτοφόλι μας...
3.Αμερική
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Τους βλέπω μπρος τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι
σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι.
Βουβές γυναίκες, άλαλες που δύναμη αναβλύζουν,
παιδάκια που δε νιώθουνε το δρόμο που βαδίζουν.
Α! Τα χρόνια τα παλιά, βαριά φορτία φεύγαν για την Αμέρικα.
Του Κατσαρού ανεμίζουνε τα κατσαρά μαλλιά του,
καθώς κοιτάζει αντίθετα προς τη γενέτειρά του.
Του φέρνει ο άνεμος στ΄αυτιά τραγούδια αγαπημένα,
τα παιξε στην κιθάρα του, τα δωσε και σε μένα.
Α! απ' την Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Και σαν το κουρελόβαρκο αδειάσει στο λιμάνι,
θα τους στοιβάξουν στη σειρά οι ξένοι πολισμάνοι.
Άλλοι θάχουν τον τρόπο τους και θα ευδοκιμήσουν
και άλλοι ως να πεθάνουνε τη δίψα δεν θα σβήσουν.
Α! στην Αμερική Ελλάδα σαν αγριόχορτο φύτρωσες και κει.
Τους βλέπω μες τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι
σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι.
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
- Πες μου κάτι αληθινό.
Σαν την ερημιά αυτού που απαγχονίζεται,
σαν τη ροή απ' τα ρουθούνια του πυγμάχου
και σαν την κούραση στα πόδια μου.
- Πες μου κάτι αφόρητο.
Σαν τη φράση "ξέρεις τι έχω κάνει εγώ για σένα;",
σαν την αμηχανία στους ανελκυστήρες
και σαν την απουσία του νοήματος.
- Πες μου κάτι δυνατό.
Σαν τις αδυναμίες μας που φτάσαν ως τα νύχια,
σαν τα λούλουδα του κάμπου και σαν
καρτέρι των ληστών στο Δήλεσι.
- Και τώρα πες μου κάτι ψεύτικο.
Σαν τα ψόφια δάχτυλα που ’σφιξα στο χέρι,
σαν τον ήλιο του χειμώνα
και σαν την ορκισμένη αγάπη της.
5.Οι μύγες βαλσαμώνονται με βαλς
Διάφανος:
- Διάφανος
- Περσεφόνη
- Στην Αμερική
- Πες μου κάτι
- Οι μύγες βαλσαμώνονται με βαλς
- Το κομμωτριάκι
- Τα παξιμάδια
- Αερικό
- 360 ΧΛΜ
- You, The_Universe
- Στην Κοιλάδα των Τεμπών
- Βασιλιάς
- Η μοσχαροκεφαλή
1.Διάφανος
Στίχοι:Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Στου δειλινού την άκρη αποκοιμήθηκα
σαν ξένος, σαν ξενάκι, σαν πάντα ξένος
κι ήρθε και κατακάθησε πάνω μου σα σεντόνι
όλη της γης η σκόνη,
όλη της γης η σκόνη...
Ωωωω...
Ήρθε με τη σειρά της κι η μαύρη θάλασσα
έφερε ένα καράβι ακυβέρνητο
ανέβηκα σαν άνεμος, ανέβηκα σαν κλέφτης
το ψέμα δεν το βλέπεις,
το ψέμα δεν το βλέπεις...
Ωωωω...
Στην πλώρη ακουμπισμένος, ένας διάφανος
τα κόκκαλα μετράει, μένει άφωνος
τρώει την πέτρα σαν ψωμί, ο Καίσαρας Βαλιέχο
άλλο αδερφό δεν έχω,
άλλο αδερφό δεν έχω...
Ωωωω...
Σπυθίζει το τσιγάρο σε κάθε ρουφηξιά
η Ισπανία γέρνει, κι η μόνη που νικά
η ηδονή που μας γεννά, που παίζει το χαρτί μας,
χωρίς τη θέλησή μας,
χωρίς τη θέλησή μας...
Ωωωω....
Στου δειλινού την άκρη, δε βλέπεις όνειρα
αυτά που γίναν βλέπεις και τα επόμενα
βλέπεις τον άνθρωπο μικρό, που τον πατάν στ'αλήθεια
τα πόδια του τα ίδια,
τα πόδια του τα ίδια...
Ωωωω...
2.Περσεφόνη
Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Μουσική:Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Πρώτη εκτέλεση:Φριντζήλα Μάρθα
Στα ίσια και στ ανάποδα
φωνές στον ύπνο μου άκουγα
Αφτί μου πλανημένο
στον Άδη κατεβαίνω
Κατεβαίνω σα νυφούλα
πού 'χασε το μάγκα της
ωχ ωχ ωχ, το λούσο και τα φράγκα της
ωχ ωχ ωχ, το λούσο και τα φράγκα της
Είναι σπηλιά, είν' όαση
σβησμένη τηλεόραση
Ωχρή σα το λεμόνι
στου Ήφαιστου τ' αμόνι
Κλαίω και παρακαλάω
να γεννηθώ δεν πρόφτασα
ωχ ωχ, ωχ, ζωή μου δε σε χόρτασα
ωχ ωχ, ωχ, ζωή μου δε σε χόρτασα
Και να σου πλησιάζουνε
ανδρείκελα που μοιάζουνε
Περίεργα κοιτάνε
μα δε με βοηθάνε
Βγάλ' τα πέρα μοναχή σου
όπως κάναμ' όλοι μας
ωχ, ωχ, ωχ, γαμώ το πορτοφόλι μας
ωχ, ωχ, ωχ, γαμώ το πορτοφόλι μας...
3.Αμερική
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Τους βλέπω μπρος τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι
σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι.
Βουβές γυναίκες, άλαλες που δύναμη αναβλύζουν,
παιδάκια που δε νιώθουνε το δρόμο που βαδίζουν.
Α! Τα χρόνια τα παλιά, βαριά φορτία φεύγαν για την Αμέρικα.
Του Κατσαρού ανεμίζουνε τα κατσαρά μαλλιά του,
καθώς κοιτάζει αντίθετα προς τη γενέτειρά του.
Του φέρνει ο άνεμος στ΄αυτιά τραγούδια αγαπημένα,
τα παιξε στην κιθάρα του, τα δωσε και σε μένα.
Α! απ' την Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Και σαν το κουρελόβαρκο αδειάσει στο λιμάνι,
θα τους στοιβάξουν στη σειρά οι ξένοι πολισμάνοι.
Άλλοι θάχουν τον τρόπο τους και θα ευδοκιμήσουν
και άλλοι ως να πεθάνουνε τη δίψα δεν θα σβήσουν.
Α! στην Αμερική Ελλάδα σαν αγριόχορτο φύτρωσες και κει.
Τους βλέπω μες τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι
σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι.
4.Πες μου κάτι
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
- Πες μου κάτι αληθινό.
Σαν την ερημιά αυτού που απαγχονίζεται,
σαν τη ροή απ' τα ρουθούνια του πυγμάχου
και σαν την κούραση στα πόδια μου.
- Πες μου κάτι αφόρητο.
Σαν τη φράση "ξέρεις τι έχω κάνει εγώ για σένα;",
σαν την αμηχανία στους ανελκυστήρες
και σαν την απουσία του νοήματος.
- Πες μου κάτι δυνατό.
Σαν τις αδυναμίες μας που φτάσαν ως τα νύχια,
σαν τα λούλουδα του κάμπου και σαν
καρτέρι των ληστών στο Δήλεσι.
- Και τώρα πες μου κάτι ψεύτικο.
Σαν τα ψόφια δάχτυλα που ’σφιξα στο χέρι,
σαν τον ήλιο του χειμώνα
και σαν την ορκισμένη αγάπη της.
......
6.Το κομμωτριάκι
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Στα κομμωτήρια μέσα - τα νέα ιερά -
ιέρειες χτενίζουν και βάφουν τα μαλλιά.
Στο τέλος τα κομμένα, τα λόγια κι οι χρησμοί
σκουπίζονται και πέφτουν στου χρόνου τη σχισμή.
- Κι ένα κομμωτριάκι με βλέμμα απλανές θέλει να
κατακτήσει του κόσμου τις χαρές.
Κρατάει το πιστολάκι σαν να 'ναι τρίαινα,
στη θάλασσα της κόμης σηκώνει κύματα.
Κι ο νους της ταξιδεύει, απλώνει τα πανιά.
Άγιε Νικόλα βόηθα να πέσει μαλακά.
- Ένα κομμωτριάκι με βλέμμα απλανές βγήκε να
κατακτήσει του κόσμου τις χαρές.
Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Μουσική: Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Βαρκάρη του Αχέροντα
Σ΄ έχουν ξεδιαλεγμένο
Να ΄χεις μολύβι στην καρδιά
Στα μάτια νυχτερίδες
Κι όσους ρωτάν για συγγενείς
Να λες πως δεν τους είδες
Ήρθα κι εγώ ένα πρωινό
Που χαν τα χόρτα πάχνη
Μήτε στη βάρκα σου να μπω
Ούτε για να ρωτήσω
Στην όχθη μόνο να σταθώ
Και να σου τραγουδήσω
Φοράει ο μέρμηγκας γυαλιά
Κι οι πέτρες έχουν γένια
Έχεις κι εσύ κακόμοιρε
Κουπιά σε μαύρα χάλια
Που μόλις πέσουν στο νερό
Λιώνουν σαν παξιμάδια
8.Αερικό
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά
Άλλες ερμηνείες:
Φώτης Σιώτας
Όλα του κόσμου τα πουλιά
όπου κι αν φτερουγίσαν
όπου κι αν χτίσαν την φωλιά
όπου κι αν κελαηδήσαν
Εκεί που φτερουγίζει ο νους
εκεί που ξημερώνει
μαργώνουν τα πουλιά της γης
κι ούτε ένα δεν ζυγώνει
Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό
Ανάσα είναι καυτερή
και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά
και λέει τα όνειρά σου
Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό
που όλο θα δραπετεύει
Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό
Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό
9.360 Χλμ
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Μάρθα Φριντζήλα
Τα δάχτυλά μου σαν κισσός τύλιξαν το τιμόνι·
η πέτρα του δαχτυλιδιού χάθηκε στο σκοτάδι.
Τα εκκλησάκια στις στροφές κουνάν λευκό μαντήλι
κι από τα μάτια τους κυλά το ταγκισμένο λάδι.
Πρώτα ο Καραβόμυλος, ύστερα η Στυλίδα
κι ύστερα την Ιεριχώ μπροστά στα μάτια μου είδα.
Δεν ξέρω που γεννήθηκα, θυμίστε μου που πάω.
Ξέχασα αυτούς που έψαχνα κι αυτούς που αγαπάω.
Έξω απ' τα τείχη, αγάλματα με στυλωμένα πόδια,
ο Νύσης δίνει στο Μηνά* το μέτρημα του χρόνου.
Yψώνονται τα χάλκινα, βουλιάζουν τα διόδια,
χάνονται και τα ξωτικά, τα δόκανα του δρόμου.
Το άσπρο βαμβάκι που έριξε η τρέλα του αχθοφόρου,
Kρατάει το θόρυβο μακριά απ' τ' αυτιά του φθινοπώρου.
Δεν ξέρω που γεννήθηκα, θυμίστε μου που πάω.
Ξέχασα αυτούς που έψαχνα κι αυτούς που αγαπάω.
....
9.Στην Κοιλάδα των Τεμπών
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Μες την κοιλα - όπως τα λέω - μες την κοιλάδα των Τεμπών
Φόβος των μηχανοδηγών
Είναι ένας γέρο - όπως τα λέω - είναι ένας γέρο πλάτανος
μαγκούφης και παράφορος
Που πίνει από - όπως τα λέω - που πίνει απ' το θολό νερό
του ποταμού το ιερό
Πίνει κι απλω, όπως τα λέω, πίνει κι απλώνει ρίζωμα
βαθιά μέσα στα ανείπωτα
Κι όποτε παι - όπως τα λέω - κι όποτε παίρνει ανάποδες
γέρνει και πέφτει στις γραμμές
Πιάνει το τρε - όπως τα λέω - πιάνει το τρένο απο τ' αυτί
«Μην την περνάς τη Γευγελή»
Μένα μου το, όπως τα λέω, μένα μου το 'πε ο Πηνειός
το μυστικό ο φλύαρος
Πως ήταν α - όπως τα λέω - πως ήταν άνθρωπος παλιά
κι είχε παιδιά στην ξενιτιά
12.Βασιλιάς
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μάρθα Φριντζήλα
Έλα λευκό μου σύννεφο
και γίνε προσκεφάλι
για το παιδί το χνουδαλό
που ο ύπνος το 'χει πάρει.
Να κοιμηθεί σαν βασιλιάς
και πριν καλοξυπνήσει
μέσα απ' τα βάτα της σιωπής
στ' όνειρο να βαδίσει.
Να είναι τ' όνειρο καλό
απατηλό ας είναι
κι ύστερα γύρισε ψηλά
κι αν θες βροχούλα γίνε.
13.Η μοσχαροκεφαλή
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μια μοσχαροκεφαλή - γεια σου Διονύση μου -
μια μοσχαροκεφαλή στο πιάτο μου αρμενίζει.
Κάθομαι και την κοιτώ - γεια σου Διονύση μου -
κάθομαι και την κοιτώ, χαρά με πλημμυρίζει.
Κάνω μια βούτα στο ζωμό - γεια σου Διονύση μου -
κάνω μια βούτα στο ζωμό και βγαίνω κερδισμένος.
Στο Τσιούγκαρι* σταμάτησα - γεια σου Διονύση μου -
στο Τσιούγκαρι σταμάτησα γιατί 'μουν μεθυσμένος.
Αλάτι ρίχνω στεριανό - γεια σου Διονύση μου -
αλάτι ρίχνω στεριανό και φίνο σκορδοστούμπι,
έχω και τυρναβίτικη - γεια σου Διονύση μου -
έχω και τυρναβίτικη ρετσίνα γι' αποκούμπι.
Φώτα φθορίου φλύαρα - γεια σου Διονύση μου -
φώτα φθορίου φλύαρα κι ο σερβιτόρος χύμα
και στην κουζίνα ο μάγειρας - γεια σου Διονύση μου -
και στην κουζίνα ο μάγειρας θύτης μαζί και θύμα.
Τριγύρω μου ξενύχτηδες - γεια σου Διονύση μου -
τριγύρω μου ξενύχτηδες και παραστρατημένες
κοπέλες απ' τον Άγιο - γεια σου Διονύση μου -
κοπέλες απ' τον Άγιο Δομίνικο φερμένες.
Καθένας όπως έστρωσε - γεια σου Διονύση μου -
καθένας όπως έστρωσε θα πέσει να πλαγιάσει.
Στο σπίτι ακροπόδητι - γεια σου Διονύση μου -
στο σπίτι ακροποδητί η μέρα πριν χαράξει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου